สวัสดีค่ะเพื่อนๆสมาชิก เมื่อวานโรงเรียนของคุณลูกก็ปิดค่ะ เมื่อวาน ก็ถือว่า มีเวลาอยู่กับลูก เติมความสุขอีก 1 วันเต็มๆ ก็มีพนักงานเพิ่มอีก 1 คน ยิ้มๆๆเลย ก็เดินไป กับการทำงาน แบบเต็มเหนี่ยวเลย เมื่อวานที่ร้านก็มีลูกค้าพอสมควรค่ะ ช่วงนี้ก็จะยุ่งเป็นพิเศษ เข้าหน้าฮายซีซันแล้ว หน้าที่ไปซื้อของช่วงนี้ก็ให้ลูกสาวคนโต การ์ตูนสาวคนกลางรักหน้าที่รับผิดชอบซื้อของเข้าร้าน ส่วนอ้อมและสามี เตรียมของที่บ้าน การเตรียมของ เพื่อจะได้ขายก่อนที่ลูกสาวจะมาถึงลูกสาวไปตั้งแต่ 8:00 นมาถึงร้านก็ประมาณ 10:00 นกว่าๆส่วนจะได้สามีเป็นบางวันอยู่เหมือนกันค่ะบางวันถ้าเตรียมร้านเสร็จไวก็เปิดก่อน 09:00 นกว่าๆ บางวันก็ 10:00 นกว่าๆถึงจะได้เปิด แล้วแต่ความอำนวยของ สิ่งของที่เหลือ ส่วนมากในช่วงเช้าก็จะเป็นกาแฟและชุดอาหารเช้า ตามปกติร้านก็จะเปิด 11:00 น แต่ช่วงนี้ก็เข้าหน้าฮายซีซันแล้ว ถึงเวลา เปิดก่อน

เมื่อลูกมา พร้อมกับของที่ซื้อมา ก็รีบจัดเตรียม การให้เสร็จการช่วงปีโอนที่จะเปิด 11.00 น เพราะถึงเวลาตอนนั้นลูกค้าก็จะรุกกันมาทานอาหารเที่ยงกันเต็มที่ บางครั้งความกลัวก็ทำให้เราเป็นทุกข์เหมือนกันค่ะกลัวเอาลูกค้าไม่ทัน แต่ถ้าเราเตรียมตัวกันดี ความทุกข์ก็จะลดน้อยลงทันที แต่ก็ไม่เสมอไปค่ะเพราะบางครั้งก็ไม่ทันเหมือนกัน พยายามบอกลูกค้า ในบางเมนูอาจจะต้องใช้เวลา แต่ลูกค้า เข้าใจ

ภาพนี้เป็นภาพเมื่อคืน โดยเฉพาะเมื่อคืนลูกค้าแน่น โต๊ะนั่งเหตุก็เพราะมีลูกค้าบางคนกลับในวันนี้ ลูกค้าเลยนัดมาส่งเพื่อนๆ จุดนัดพบเพื่อ ลากัน ก็คือร้านอาหารของอ้อมเองค่ะร้านอาหารอนัตตาเมื่อคืน ต้องหาโต๊ะเก้าอี้เสริม
ส่วนมากผมจะไม่ได้เดินออกไปพบปะลูกค้าอาศัยแลดูผ่านกล้องวงจร ค่ะ สามีและลูกสาวคนกลางเป็นคนรับออเดอร์ส่งให้ในครัว
อ้อมและลูกสาวคนโต รับผิดชอบทำอาหาร ก็ได้แต่อย่างที่บอกว่ามองแต่ในกล้องเห็นพ่อลูก 2 คนยุ่งกันพอสมควรทั้งรับออเดอร์ทั้งวิ่งจัดโต๊ะ เคลียร์ของบนโต๊ะ แต่เราสองคนแม่ลูกอยู่ในครัวก็ไม่แพ้เหมือนกันค่ะ บิล Order อาหารถึงคอ จะว่าเดิน ก็ไม่แน่ใจว่าเดินหรือเปล่า ท้าวเทพจะไม่ถึงพื้นความที่ว่า รีบ ก็รีบทำอาหารให้ลูกค้าแต่ละเมนู ให้ลูกค้าได้ทาน ว่า กัน ก็ว่าเถอะค่ะก็ต้องตั้งสติทุกเมนู เผลอแป๊บเดียวไม่เผลอแป๊บเดียวเลย เอาเป็นว่าต้องมีสติ ทุกขณะลมหายใจเข้าออก เรียกกันว่าดูลมหายใจ กันเลยก็ว่าได้พอลูกค้าเยอะ
เมื่อคืนปกติก็อย่างที่บอกปิดร้านตอน 21:00 น แต่ก็มีเหตุว่าลูกค้ามาละกันที่ร้านเลี้ยงส่งเพื่อนๆเพื่อเดินทางกลับประเทศ เราเลยเปิดโอกาสให้ลูกค้า อยู่ เลยร้านปิด กันเลยค่ะ ก็พรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดของร้านพอดี ลูกค้าก็ได้มาร่ำลา ร้านอาหาร อนัตตา
ทางเราก็ใจหายเหมือนกันค่ะ เพราะลูกค้ามาบางคนวัน 2-3 มื้อ จนแม่ครัว รวมถึงคนรัก Order รู้ว่าแค่เห็นหน้าเขาคนนั้นทานอะไรเขาไม่ชอบทานอะไร. วันนี้ก็ขอจบการเขียนไว้เพียงเท่านี้ก่อนค่ะสวัสดีค่ะ