สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกๆท่าน

วันนี้ก็มีเรื่อง มาเล่าให้ฟังกันอีกค่ะเป็นเรื่องของน้องหมาของลูกค้าข้างร้านซึ่งหมาตัวนี้หรือสุนัขตัวนี้ ดิฉันไม่ทราบชื่อ หรอกค่ะรู้แต่ว่ามันจะมาในตอนเช้าและตอนปิดร้านเท่านั้นค่ะ น้องหมาตัวนี้ หรือน้องสุนัขตัวนี้
เรา ตั้งชื่อให้มันว่า เจ้ายิ้มหวาน
สุนัขตัวนี้เป็นสุนัขสีน้ำตาลเป็น สายพันธุ์อะไรสักอย่างนี่แหละค่ะดิฉันชอบสัตว์แต่ก็ไม่รู้จักพันธุกรรมของมันหรอกค่ะ
มันเป็น สุนัขที่นิสัยอ่อนโยน นอบน้อมขี้อ้อน
ในตอนเช้าก่อนเที่ยงของทุกๆวันมันจะวิ่งมาที่ร้านอาหาร มาแล้วก็จะมานั่งอยู่ที่ทางเข้าประตู นั่ง คอยให้ทุกคนในร้านทักทาย ลูบไล้อะไรประมาณนี้ค่ะ จะทำสายตาอ้อนๆนิดหน่อย ฉันไม่เคยได้ยินเสียงของเจ้ายิ้มหวานแม้แต่ครั้งเดียวตั้งแต่เราเจอกันที่เห็นชัดก็คือสายตาขี้อ้อนจะมานั่งตัวแข็งๆ บางครั้งก็นอนฝางทางเข้าร้านอยู่อย่างนั้นเลยค่ะ
เพื่อให้ทุกคนได้ สะดุดตาสะดุดใจเวลาเดินเข้าออก บางครั้งฉันก็ตลกกับความคิดและความกระทำของสุนัขตัวนี้มันน่ารักจริงๆค่ะสายตาขี่อ้อนยิ้มหวานตลอดโดยเฉพาะปากจะพองๆ นิดหน่อยเหมือน มันยิ้มอยู่ตลอดเวลา
เมื่อทำภารกิจอ่อนเสร็จเรียบร้อย
อ่อนคนนู้นทีคนนี้ที จนคนในบ้านทนไม่ไหวก็ไปเอาอาหารของเจ้าโนเนมคือเจ้าแมวที่บ้านนั่นเองคือเป็นอาหารสุนัขอยู่แล้วเพราะเจ้าโนเนมเป็นแมวชอบทานอาหารสุนัขตาหวานก็เลยได้ทานอาหารสุนัขไปด้วย ลำตัวโตตัวใหญ่พอสมควรค่ะสุนัขตัวนี้เรื่องอาหารการกินไม่ต้องพูดโนเนมแมวที่บ้านกินนิดส่วนเจ้ายิ้มหวานกินถ้วยเบ้อเร่อเท่อค่ะถุงนึงสงสัยจะกินซัก 2 ครั้งคงจะได้มั้ง อาหารสุนัข ดิฉันไม่ได้เป็นคนซื้อค่ะน้องสาวเป็นคนซื้อเองบางครั้งก็ลูกสาวบ้างฮ่าๆๆ เจ้ายิ้มหวานก็มาช่วย กินทุกวัน น้องสาวก็แค่ทำแบบอมยิ้มตึงๆนิดๆแต่ก็ไม่เป็นไรเพราะเจ้ายิ้มหวานอ้อนเก่ง

....เมื่อเจ้ายิ้มหวานได้กินอาหารเสร็จเรียบร้อยก็ยังมีงอแงยังขี้อ้อนไม่เลิกขอกินนมน้องข้าวหอมด้วยค่ะคือหนุ่มๆเรียนนั่นเองซึ่งเจ้ายิ้มหวานชอบมาก นมจืดหรือนมวัว บางครั้งก็ ได้ดูแลแบบว่าเจ้ายิ้มหวานกินอาหารอยู่เราก็ได้ดูเพราะช่วงไม่มีลูกค้าแต่บางครั้งลูกค้ายุ่งๆได้กินบ้างไม่ได้กินบ้างสำหรับนมวัวแต่อาหารได้กินทุกมื้อที่มาหาที่ร้านเมื่อได้ทานอาหารและนมในบางครั้งเสร็จ แก้วยิ้มหวานก็ทำหน้าที่กลับไปอยู่ที่ปั๊ม น้ำมันเช่นเคยที่ประจำการ
ดิฉันเคยเห็นแต่เจ้ายิ้มหวานยืนอยู่ที่ปั๊มน้ำมัน แต่เคยมีลูกค้ามาที่ร้านแล้วบอกกับเราว่าหมาตัวนี้เป็นหมาของ ลูกค้าและพักอยู่อาศัยอยู่ตรงข้ามปั๊มน้ำมัน ก็ใกล้ๆบ้านนี่แหละค่ะไม่ไกลห่างกันก็ประมาณ 500 เมตรเห็นจะได้ มันก็ไม่ไกลนักที่จะวิ่งไปมาวันละ 2 รอบมื้อเช้ากับมื้อค่ำ
.....
เมนูมื้อค่ำของเจ้าตาหวานและสุนัขอีกตัวก็คือลิลลี่และสุนัขลูกค้าอีก 2-3 ตัวที่สัตว์เปลี่ยนหมุนเวียนกันมา ตัวไหน ท่านที่กินก็ได้กินค่ะเพราะไม่ได้ดูแลแบบเป็นเจ้าของ ส่วนมากก็จะได้กินข้าวบ้างอาหารบ้างของที่ลูกค้าลูกค้าทานเหลือบ้างก็จะเก็บไว้ให้สุนัขเหล่านี้ค่ะส่วนของโปรดปรานที่สุดของสุนัข เหล่านี้ก็คือหนังไก่ค่ะเพราะที่ร้านใช้หน้าอกไก่และที่ร้านไม่เอาหนังไก่ที่ติดมากับหน้าอกไก่ใช้
ก็เลยหลกหนังทิ้งค่ะ สมัยก่อนทิ้งนะคะ ทำไมพี่ยังไม่มีสุนัขของเพื่อนบ้าน
ดิฉัน ก็นำหนังไก่ นำมาต้มหรือทอดในบางครั้งใส่เกลือใส่น้ำตาลก็เหมือนเรากินนี่แหละค่ะลุงให้นิดหน่อย ทำน้ำพอพอดีก็เหมือนที่เราทำอาหารนี่แหละค่ะเพราะบรรดาสุนัขเหล่านั้นจะได้ทานน้ำซุปมันด้วยยกเว้นแต่ทอดบางครั้งก็ถ้าทอดก็นำไปคลุกกับข้าวเย็นบ้าง ที่เหลือจากการขาย
ในมื้อค่ำหรือมื้อดึกอาจจะมีสุนัขหลายๆตัวที่ได้มาทานค่ะก็ถือว่า ช่วยชีวิตสัตว์ร่วมโลกด้วยกัน มันอิ่มเราก็สุข ก็ทำอย่างนี้ ทุกๆวันค่ะช่วงตั้งแต่มีสุนัขเพื่อนบ้าน สุนัขลูกค้า
มีอยู่ครั้งหนึ่งค่ะก็เคยคิดว่าจะเขียนป้าย เวลาตั้งอาหารว่าสามารถนำสุนัขมาทานอาหารได้ แต่ก็คงจะมีปัญหาตามมามากมายก็เลยทำแบบว่าสุนัขตัวไหนเจอก็มาทานเถอะค่ะ
ยังมีสุนัขอีกหลายตัวค่ะที่วนเวียนมาที่ร้านวันละรอบสองรอบแล้วแต่ความสนิทสนมวันนี้ก็มีเจ้าตัวนี้มาโชว์ให้เพื่อนๆได้เชยชมกับความน่ารักหน้าโหด นิดหน่อยแต่น้องขี้เล่นนะคะ
....

เมื่อวานสดๆร้อนๆ เจ้ายิ้มหวานกินอาหารเสร็จพอดี ก็มานอนที่ทางเข้าร้านอีกเช่นเคยเพราะสงสัยยังจะอยาก กินนม แต่มีเหตุเกิดขึ้นเพราะเจ้ายิ้มหวานโนเนมจะไม่ชอบหมาทุกตัวที่มาที่ร้าน เหมือนมาแย่งความรัก จาก ธาตุของเจ้าโนเนม...

ดิฉันก็เข้าไปในครัวลูกสาวก็ไปรับลูกค้าฉันก็ทำอาหารมั่วๆอยู่ในครัวทุกคนมีภารกิจส่วนตัวกันทั้งนั้นเกี่ยวกับเรื่องลูกค้าในร้านแต่เจ้าโนเนมแมวผู้น่ารัก เดินไปทำอีท่าไหนไม่รู้จบหรือทำอะไรสักอย่างเจ้าตาหวานร้องเสียงดังลั่นเหมือนอะไรไป ตีหรือทำอะไรมันสักอย่างสรุปเจ้าโนเนมคงจะใช้มือแมวตบเจ้ายิ้มหวานแน่เลย เจ้ายิ้มหวานมันวิ่งแบบสุดเหวี่ยงกลับไปทางปั๊มน้ำมันอย่าง เร็ว ฉันและทุกคนในร้านรวมถึงลูกค้าวิ่งกันมาดูแบบไม่ต้องนัดหมายฉันตกใจมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะเสียงของเจ้ายิ้มหวานดังพอสมควร สงสัยคงจะโดนแก้วโนเนม ตบจริงๆ วันนี้ที่ดิฉันได้เขียนโพสต์นี้เพราะวันนี้เจ้ายิ้มหวานยังไม่มาเลยค่ะมันคงจะกลัวเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานแน่เลยเพราะเสียงมันร้องดังมาก ฉันและลูกๆก็พยายามดูดูหมาทุกตัวที่มาที่ร้านกิจกั้น กันเจ้าโนเนมอย่าให้ไปแกล้ง กลัวสุนัขเหล่านั้นที่เวลามากินอาหารแต่ก็ไม่ได้ดูแบบทั่วถึงทุกๆครั้งเหตุการณ์นั้นก็เลยเกิดขึ้นก็รอค่ะรอมื้อค่ำอีกรอบเผื่อเจ้ายิ้มหวานจะมากินอาหารวันนี้ก็ขอจบกันเขียนเรื่องราวของน้องสุนัขไว้เพียงเท่านี้ก่อนค่ะขอบคุณที่เข้ามาอ่านขอบคุณสำหรับการสนับสนุน

สวัสดีค่ะ