สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกๆท่าน
วันนี้เจอกัน ตอนเที่ยง โพสต์นี้อ้อมจะพาเพื่อนๆเข้าป่าไปชมผลไม้ชนิดนึงค่ะ
ผลไม้ชนิดนี้ขึ้นในที่แห้งแล้ง
บริเวณนี้แห้งแล้งป่าที่มีต้นไม้ประเภทไม้เนื้อแข็ง
จริงๆก็ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที ที่เดินชมพืชต่างๆในบริเวณนั้น ภาพที่ถ่าย มาก็ เป็นต้นลูกโท่ อ้อนก็ไม่ทราบว่าเพื่อนๆจะรู้จักกันหรือเปล่าและที่ทิ่นฐานอื่นๆท้องถิ่นอื่นๆเขาจะเรียกเหมือนพี่อ้อมเรียกหรือเปล่า
ทำให้คิดถึงอดีตเลยค่ะสมัยเด็กๆเลิกเรียนก็ชวนเพื่อนๆหาถุงจู้จี้หรือถุงพลาสติกไปคนละใบเล็กๆไปเก็บ ผลไม้ป่าชนิดนี้มากินกันค่ะนึกแล้วก็ตลกกินไปได้อย่างไรเก็บแล้วก็กินหรือทานเลยไม่ได้นำไปล้างก่อนด้วยซ้ำตอนนั้นก็จำได้ยังไม่ประสีประสาต้นไม้ป่าชนิดนี้ก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก เมื่อสมัยก่อนตอนเด็กๆบ้านก็อยู่ในหมู่บ้านค่อนข้างจะเป็นป่าเยอะ
บ้านคงบ้านคนไม่ค่อยจะมีกี่หลังหรอกค่ะ ก็จะเดินไปโรงเรียนไม่มีรถราให้นั่งหรอกค่ะสมัยก่อนใช้เท้าเดินเอาก่อนจะมาถึงบ้านก็ต้องแวะเก็บผลไม้ป่าชนิดนี้ก่อนรสชาติของผลไม้ป่าชนิดนี้ คนแก่จะมีสีเขียวเมื่อเริ่มสุกก็จะเป็นสีน้ำตาลจนเป็นสีม่วง เมื่อสุกแล้วด้านในก็จะเป็นสีม่วงเหมือนกันค่ะเมื่อเราทานแล้วสังเกตได้ฟันหรือลิ้นก็จะเป็นสีม่วง 555
วิถีผลไม้ป่าเด็กบ้านๆผลไม้แบบนี้ดีที่สุดแล้วสมัยก่อนมาสมัยนี้หาทานไม่ค่อยจะได้ เสียดายวันนั้นเก็บภาพต้นลูกโท่ ผลแก่ผลยังไม่สุกรู้สึกเสียดายแต่ยังรู้สึกได้ถึงรสชาติ ความอร่อยความหวานของผลไม้ป่าชนิดนี้

ได้ไปเดินเก็บผลไม้ป่าชนิดนี้มีความสนุกสนานมากมายค่ะไปกับเพื่อนกับฝูงหลายๆคน มีการเก็บแข่งขันกันด้วยว่าใครจะได้เยอะกว่ากัน ฮ่าๆๆถือว่าเป็นผลไม้ยอดฮิตในตอนนั้นสำหรับเด็กๆ
เวลาเก็บผลสุกก็ต้องระมัดระวังมิฉะนั้นเก็บด้วยความเร็วหรือความแรงเกินไปมันก็จะแตกใส่มือใส่นิ้ว ทำให้สกปรกเลอะเทอะไปหมดแต่สำหรับวัยเด็กแล้วสกปรกเลอะเทอะก็ไม่เป็นไร
เป็นต้นผลไม้ป่า ที่เปลี่ยนสีได้จาก ขาวเป็นสีเขียวจากสีเขียวเป็นสีชมพู ได้เป็นสีม่วง สีม่วงกลายเป็นสีขาวแล้วก็ร่วงโรย

ครั้งก่อนตอนไปร้านดอกไม้ไปซื้อดอกไม้ต้นไม้ ไปเห็นต้นลูกโท่ ใส่กระถางขายอยู่ร้านต้นไม้ก็พึ่งนิดหน่อยค่ะมันกลายเป็นไม้ประดับไปแล้วหรือนี่ ทั้งทั้งที่รู้จักชื่อและเคยรับประทานผลไม้ชนิดนี้แต่ก็อยากจะรู้ว่าชื่อต้นอะไรที่เขาเอามาขาย ถามทางร้านเขาไปเขาบอกว่าเป็นไม้มงคลสมควรจะนำไปปลูกไว้ที่บ้านชื่อว่าต้นสาธุ ว้าวๆๆๆ ชื่อนามเพราะเหมาะสมที่จะปลูกที่บ้านมากๆ ต้องหาขุดมาปลูกแล้วละ รอกลับไปบ้านที่สุราษฎร์ฯแล้วค่อยไปขุดมาปลูกที่เกาะพะงันค่ะไม่กล้าซื้อหรอกเพราะหลายกระตังค่ะ
ดีจังที่บ้านที่สุราษฎร์ยังมี
ต้องปลูกอย่างแน่นอน
ย้ำว่าผลไม้ชนิดนี้มี กลิ่นที่หอมมีรสชาติที่หวานค่ะ วันนี้อ้อมขอจบเรื่องราวการเขียนไว้เพียงเท่านี้ก่อนค่ะเพราะกันใหม่โพสต์หน้าขอบคุณสำหรับการสนับสนุน
สวัสดีค่ะ