สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกๆท่าน เช้านี้ที่บ้านจังหวัดตรังอากาศดีมากค่ะตื่นมาก็ได้ยินเสียงนกร้อง แล้วค่ะเสียงไพเราะเสนาะหู เจ้านกน้อยคงจะมาปลุก และค่ะ ใช้เลยค่ะตั้งแต่กลับมาอยู่บ้าน อ้อมกับสามีตื่นตั้งแต่ ตี 4 ตื่นมานั่งสมาธิ มันตื่นเอง ตื่นแล้วก็นอนไม่หลับ
หลายคืนแล้วตั้งแต่มาอยู่บ้านที่จังหวัดตรัง มีเมื่อคืนก่อนนี้ตื่นขึ้นมา เหมือนเดิม ตี 4 ลุกแล้วก็เดินเข้าครัว หุงข้าวเพื่อใส่บาตร หุงเสร็จ แอะเดินไปดู นาฬิกาซักมันว่าเวลาเท่าไหร่แล้ว ......ที่ไหนได้ตี 4 เอง
ข้าวก็หุงแล้วไม่ต้องเฝ้าหม้อหุงกับหม้อข้าวไฟฟ้าให้มันทำตามระบบไฟ หลงหรือแก่กันแน่นะคนไวนี้ สามีเลยชวนนั้งสมาธิ จนสว่างเลย
นั่งทานอาหารเช้านี้กับคุณแม่สามีและลูกสาวคนเล็กพร้อมกับสามีหน้าโต๊ะหมาหินอ่อนหน้าบ้าน วันนี้วันอาทิตย์ช่างที่มาทำบ้านหยุดค่ะ มีแขกมาที่บ้านในเช้านี้ เมื่อเช้าอ้อมชงกาแฟสดทานเอง หมดพอดี ยังไม่ได้ออกไปซื้อเลยค่ะ เพราะกาแฟที่ชงทานอยู่ทุกๆวันก็เอาจากเกาะพะงัน หมด
แขกมากาแฟหมด เลยต้องออกไปซื้อแบบชนิดซองมาแทน ซองละ 4 บาท พร้อมกับซื้อโอวัลตินมาด้วย
บริเวณรั่วบ้านของเพื่อนบ้านได้ปลูกต้นทองอุไร ไว้หลายต้น
ช่วงฤดูกาลนี้ต้นทองอุไรออกดอกเต็มต้นเลยค่ะ
เหลืองอร่ามอย่างสะดุดตา

เดินชม ริมรั้วเพื่อนบ้านซึ่งงดงามมากค่ะดอกทองอุไร บานสะพรั่งรับลมหนาวในเช้านี้ ก็ไม่พลาดที่จะเก็บภาพให้เพื่อนๆได้ดูกันค่ะ ดอกสวยแบบนี้ต้องหามาปลูกแล้วค่ะ เพิ่มเคยไปร้านดอกไม้ ถาม สืบๆดูแล้วว่าต้นนี้ราคาต้นละ 150 บาทสูง 70 เซน กะว่าจะสั่งจากอินเทอร์เน็ตมาสัก 2-3 ต้น คิดอย่างนั้น
แต่มีผู้รู้บอกว่าไม่ต้องซื้อต้นให้มันเสียตังค์หรอกเพราะตอนนี้แค่เก็บฝักแก่ แกะเอาเมล็ดแก่มาแช่น้ำจากนั้นก็เพราะไม่กี่วันต้นอ่อนก็ขึ้นและปลูกง่ายมาก อันนี้คือความรู้ใหม่ค่ะต้องเข้าใจผิดนึกว่าต้องปัก คือตัดต้นมาปักหรือมาเพราะฉันนั้นเองค่ะมันไม่ใช่อย่างนั้น อันนั้นโอกาสตายเยอะกว่าผู้รู้บอก

อ้อมก็เลยให้สามีเก็บ เมล็ดที่จะนำมาเพาะพันธุ์เพื่อปลูก มาใส่ถุงเก็บไว้ก่อน รอให้บ้านเสร็จ จะได้ลงมือปลูกอย่างตั้งหน้าตั้งตาจัดสวนอย่างใจนึก ตอนนี้ทุกอย่างเป็นแค่จินตนาการค่ะยังทำอะไรไม่ได้ ยิ่งช่วง covid แบบนี้ อยากมากค่ะอะไรก็ติดขัดไปหมดออกไปไหนก็ลำบาก เขียน จนไม่มีเรื่องที่จะเขียนแล้วค่ะตั้งแต่กลับมาอยู่บ้านอาหารการกินก็ไม่ค่อยจะ ได้ทำเพราะในครัวยังไม่เข้าที่เข้าทางอาศัยซื้อ ทานเป็นมื้อ และบางครั้งญาติก็นำปิ่นโตมาให้ เหมือนจะหมดมนต์เขียนแล้วค่ะรู้สึกหงุดหงิดเบื่อตัวเองเหมือนกัน มันไม่เข้าที่ไม่เข้าทางสักกะอย่าง มันไม่เหมือนดั่งใจนึก ตั้งสติกันบ่อย หายใจเข้าลึก หายใจออกจนสุด มันก็ยัง เบื่ออีกนั่นแหละ
นี่แหละนะอารมณ์มันไม่เที่ยงเขียนอยู่ สบายใจ อยู่ดีๆพอจิตมันไปผูกกับเรื่องไม่สบายใจมันก็อย่างนี้แหละ
วันนี้ก็เขียนเรื่องราวให้เพื่อนๆอ่านเพียงเท่านี้ก่อนค่ะไว้พบกันใหม่โพสต์หน้า
สวัสดีค่ะ