สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกๆท่านวันนี้มาพบกันเช่นเคย นะคะ วันนี้ก็เป็นวันอาทิตย์ค่ะเป็นวันที่เด็กๆ มีวันหยุด อีก 1 วัน รวมถึงอ้อมด้วยค่ะ วันนี้ร้านอาหารหน้าตาก็ ปิด 1 วันค่ะ ที่เกาะพะงันมีการเลือกตั้ง ในวันนี้ ร้านค้าร้านขายในเกาะพะงันตามตลาด ก็ปิดกันเยอะค่ะในวันนี้
อ้อมก็เลยตัดสินใจปิดร้าน 1 วันก็หาซื้อข้าวของ ค่อนข้าง จะยากนิดนึงค่ะ อ้อมและครอบครัวก็ได้เตรียมตัวต้อนรับที่น้องเดินทางมาจากสุราษฎร์ธานีเพื่อจะมาเลือกตั้งที่เกาะพะงัน แจ้งสถานที่ตั้งแต่เมื่อวานค่ะ
และ เตรียมอาหารไว้ให้ขอมมื้อเย็น
น้องสาวโทรมาบอกว่า ให้จองตั๋วให้หน่อย อ้อมหมดคำบรรยายเลยค่ะเพราะการจองตั๋วออนไลน์ต้องจองล่วงหน้าประมาณ 1 วันถึง 2 วันถึงจะได้ตั๋ว กรณีที่จองแล้วจะลงเลยหมดสิทธิ์ค่ะ น้องสาวก็ต้องขับรถจากบ้านนาเดิมมาท่าเรือดอนสัก เมื่อคืน วันศุกร์ เวลาประมาณ 02:00 น 03:00 น ขับรถมานอนที่ท่าเรือดอนสักน้องสาวกะว่าสว่างแล้วก็จะได้ลงเรือแต่มีความผิดพลาดค่ะเพราะในวันเสาร์ เรือเต็ม น้องก็พยายาม ติดต่อกับพนักงาน เพราะด้วยความที่อยากจะเดินทาง มาเกาะพะงันด้วยรถของตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถนำรถขึ้นเรือได้เพราะเรือเต็มจนถึงเที่ยว 17:00 น สรุปเธอต้องตัดสินใจฝากของกับรถที่ได้ลงมาก่อน
จากนั้นเธอก็ซื้อตั๋วเฉพาะเธอ และครอบครัว ทิ้งรถไว้ที่ดอนสัก ทำการฝากรถไว้ 1 คืน ราคาค่าฝากรถ 200 - 300 บาทประมาณนั้นค่ะ น้องเดินทางด้วยเที่ยวเรือ 11:00 น มาถึงเกาะพะงันก็เวลาประมาณ 13:30 น มาถึงเกาะพะงันเข้าพักที่บ้านในตลาดเลยค่ะ

ส่วนเมนูมื้อค่ำ อ้อมและคุณพ่อคุณแม่ได้ออกไปหาซื้อ อาหารทะเล มาเพื่อจะทำเมนูปิ้งย่าง น้ำจิ้มแซ่บๆ ที่คิดไว้
แต่ไปหาก่อนค่ะว่าจะมีใหม หมึก ปลา กุ้ง หอย
พอไปถึงท่าเรือ โชคดีมากที่เรือประมง เพิ่งเข้าฝัง โชคเข้าข้างมากๆเลยค่ะแต่ มีหลายๆคนที่มาเรือประมงเข้าฝั่งเหมือนกับอ้อม เขาก็มารอ ของสดๆที่ขึ้นจากเรือเหมือนกัน เรือที่เข้าเป็นเรืออวนลาก ซึ่งมีปลาหมึก และกุ้งทะเล รอประมาณครึ่งชั่วโมงก็ได้ปลาหมึกมาค่ะซื้อปลาหมึกมา 10 กิโลซื้อจากเรือก็โลละ 150 บาทตัวใหญ่พอควรค่ะ เหมาะสำหรับปิ้งย่างเลยได้กุ้งมาด้วยกุ้งก็ตัวใหญ่เช่นกันโลละ 300 บาทถือว่าไม่แพงค่ะในฤดูกาลนี้ บุญเก่ายังมีเพราะพ่อรู้จักกับเจ้าของเรือ ทั้งซื้อทั้งได้ของแถม เสร็จแล้วจะการหาของทะเล กลับมาทำน้ำจิ้มที่บ้านในตลาดพร้อมกับน้องๆที่เดินทางมาจาก อำเภอบ้านนาเดิม น้องๆ
มากัน 6 คนซึ่งเป็นลูกสาวคนกลาง
และน้องชายเล็ก พร้อมหลานๆ

อ้อมก็จัดการหาเถ้าถ่าน ไม้พื้นพร้อมกับเตาสแตนเลสที่บ้านยกไปในตลาดค่ะ มันสะดวกกับการปิ้งย่าง เพราะเตาสแตนเลสมันใหญ่เมื่อก่อนใช้กับเมนูในร้านแต่ตอนนี้ตั้งแต่โรค covid ก็ไม่ได้ใช้เลยยกไปไว้ที่นั่น มันสะดวก ปิ้งย่างทีนึงได้เป็นกิโล
แต่เสียดายน้องๆเขาอยาก ทานของเป็นน้ำ
ที่ผสมแอลกอฮอล์ ก็ต้องเสียใจด้วยเพราะมันตรงกับ วันที่จะใกล้เลือกตั้งเขาเลยงดการขายแอลกอฮอล์ น้องๆเขาก็เลยเอาค่ะ ก็เลยต้องหาเมนูใหม่ เพื่อไม่ให้มันเหงา โซดาน้ำแดง แนะนำผลไม้สกัด ทานไปถือว่ามีสติกันตลอดค่ะ ไม่เมาแน่ๆ มื้อค่ำเมื่อคืน ปิ้งย่างสนุกเฮียกันจนดึกดื่น ตอนแรกอ้อมกับสามี โดยพาครอบครัวยกทีมไปกันที่นั่นเหมือนกันกะว่าจะให้น้องนอนบ้านหลังนั้นกันทั้งหมดสรุปด้วยความที่ดึงอ้อมก็ให้แม่สามีและลูกสาวขึ้นไปพักผ่อน กันด้านบนบ้านก่อนเดี๋ยวถ้าคุย กันเสร็จก็จะไปปลุกกลับบ้าน ที่ไหนได้ ดึกค่ะขึ้นไปอีกทีก็ลูกๆกับคุณแม่หลับไปเรียบร้อยแล้วก็กลัวแกจะเงียบไม่กล้าเรียก อ้อมเดินทางไปด้วยรถซาเล้ง เช็ครถยนต์ยังเข้าอู่อยู่เลยค่ะ ตอนนั้นก็ 23:00 น กว่าๆจะเข้าไปวันใหม่แล้ว ยังนั่งฟังนิทานอยู่เลย มีเพื่อนบ้านมา เจมส์ด้วย 4-5 คนมันเลยพากันดึก รวมญาติที่อยู่เกาะพะงันด้วย เต็มบ้านค่ะเมื่อคืน

ภาพนี้เป็นภาพคุณแม่ กับรอยยิ้มที่
มีความสุขม๊ากๆ อ้อมนั่งดูคุณแม่อยู่นานสองนานเลยฟ้าโทรศัพท์เก็บภาพ คุณแม่ คงจะดีใจที่ลูกๆมาอยู่ กันครบหน้ารวมถึงหลานๆด้วย อ้อมยุ่ง จนไม่ค่อยได้เก็บภาพมาเก็บก็ตอนใกล้ จะเก็บของเข้านอนแล้ว น้องสาวนอนอยู่ใกล้ๆก็บอกว่า จริงเราไม่ได้ถ่ายรูปกันเลยแต่ก็จริงค่ะ
ใกล้จะเก็บ ของ น้องก็ขับรถเข้ามา ก็เป็นญาติกันค่ะ ก็นึกว่าจะไม่เข้ามาแล้วเพราะมันดึก น้องเขาบอกว่าเขาเพิ่งเลิกงาน น้องสาวเลย ขึ้นไปรื้อของทะเลอีกรอบ ก่อไฟขึ้นอีกรอบปิ้งย่างกันอีกรอบ หมวกถึงความคืนเครงสนุกก็เกิดขึ้นอีกรอบฮ่าๆๆ รอบนี้ปาเข้าไปใกล้จะ 01:00 น ข้ามคืนไปเลยค่ะไปวันใหม่กันเลย นั่งกันยันสว่าง น้ำจิ้มก็ดันหมด จะทำเพิ่มให้น้องพริกก็หมดมะนาวก็หมดก็เลยขับรถออกไปร้านสะดวกซื้อไปซื้อน้ำจิ้มซีฟู้ดมา 1 ขวด พอมาถึง คนที่รอก็กินของปิ้งย่างเรียบร้อยแล้วอิ่มสรุปไม่ได้เปิดน้ำจิ้มขวดนั้น ก็ต้องกลายเป็นเรื่องหัวเราะ น้องก็บอกว่าเขาไม่ได้ทานข้าวหรือทานอะไรรองท้องมาเลยก็หิวทานอะไรก็อร่อยหมดก็เข้าใจค่ะแต่รอสักนิดก็ไม่ได้ก็เลยเยอะเยยไป น้องเขาน่ารัก ไม่เป็นคนเรื่องมากอะไรก็ได้ง่ายๆค่ะ
มีเด็กๆจะข้างบ้าน แวะมานั่งมาเล่นด้วย ดึกขนาดนี้นึกว่าจะไม่มีใครมาแล้วยังมีเด็กๆที่ยังไม่นอนแวะมาดูว่าเขาทำอะไรกัน ดีนะที่ในตู้เย็นยังมีน้ำอัดลม เหลือหลงเหลืออยู่ ให้เด็กๆได้ทานสรุปเด็กๆเหล่านี้เขาจัดวันเกิด กันแถวๆนั้นไม่ไกลจากบ้านอ้อมไปนัก ว่าแล้วทำไมลูกสาวคนเล็กวิ่งมาถามว่าวันเกิดข้าวหอมวันที่เท่าไหร่พร้อมก็ตอบไปแบบไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่นัก ที่แท้ลูกสาวคงได้ยินเขาร้องเพลงเป่าเค้กกันถึงได้วิ่งมาถามอ้อม
มันก็เลยเที่ยงคืนไปแล้วสักพักก็มี เจ้าหน้าที่ตำรวจ และ อาสา ขับรถตะเวนตรวจตามหมู่บ้าน พี่ๆเขาก็แวะมาถามไถ่ สาระทุกข์สุขดิบค่ะ
ปกติ ที่พี่เขาทำงานเขาตะเวนกันทุกๆคืน ไม่ได้เป็นที่ตกอกตกใจอะไรเด็กๆหัวเราะ ถามว่าทำไมพี่ๆถึงไม่ตกใจกันเลย ทุกคนที่นั่งก็หัวเราะว่าจะให้ตกใจอะไรคำว่าตกใจมันสำหรับคนทำผิด เด็กๆเหล่านั้นก็งง เราไม่ได้ผิดอะไรน้องใน กลุ่มอธิบายให้เด็กๆฟัง เราแค่พบปะสังสรรค์สุราก็ไม่ได้ดื่ม เด็กๆก็หัวเราะ ถ้าเห็นตำรวจ ก็ต้องผิดสิ มีเด็กคนหนึ่งกล่าว ตำรวจว่า จะให้เก็บไว้อย่างนั้นฮ่าๆๆเด็กถึงกับหน้าซีด จะเป็นการหยอกล้อเด็กของตำรวจไง ไม่มีอะไรหรอกค่ะเขาแค่เคทำหน้าที่ให้ความปลอดภัยกับชาวบ้านเขาขับขี่กันทุกคืน ผมก็อธิบายให้ทุกๆคนฟัง เพราะน้องเขามาเที่ยวอาจจะไม่เคยเห็นแบบนี้ไม่ใช่ต้องกระทำผิดถึงตำรวจจะมา ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ เขาดูแลประชาชนอย่างดี เจ้าหน้าที่ ออกรถไปเด็กๆก็ทยอยกันกลับบ้าน อ้อมกับน้องๆก็ทยอยกันเก็บของ ทำความสะอาด หนังตาก็ใกล้จะติดปิดเต็มทีแล้ว ขอตัว นอนเลยค่ะ เรื่องอาบนงอาบน้ำ ไม่ต้องพูดถึงไว้พรุ่งนี้ค่ะ
ไม่ไหวแล้วจริงๆ พรุ่งนี้น้องๆ เลือกตั้งเสร็จก็เดินทางกลับ อำเภอบ้านนาเดิม วันนี้ก็ขอจบการเขียนเรื่องราว ไว้เพียงแค่นี้ก่อนค่ะพบกันใหม่โพสต์หน้า
ขอบคุณสำหรับการสนับสนุน
สวัสดีค่ะ