เรื่องของวันพฤหัสบดี
สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกๆท่าน เมื่อวานก็เป็นวันแห่งแห่ง พักผ่อนคือวันหยุดนั่นเองค่ะ ก็ได้ไปพักผ่อนที่บ้านอีกหลังนึงในตลาดซึ่งกำลัง จัด สวน ไม้ดอกไม้ประดับและปลูกผักสวนครัวเพิ่มเติม
เมื่อวานก็ยุ่งกันทั้งวันค่ะกับการจัดสวนแต่เสียดายที่ไม่ได้เก็บภาพ เลยเดี๋ยวค่อยกลับไปถ่ายทีหลังแล้วค่อยนำมาเล่าเหตุการณ์ พืชผัก ไม้ดอกไม้ประดับที่พึ่งปลูก แบบงบน้อยๆเพื่อนๆได้ชมและได้อ่านกันค่ะวันนี้ตื่นเช้ามาก็ต้องรีบ แยกย้ายกันไปรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองค่ะ ลุกขึ้นมาก็ไปส่ง ลูกโรงเรียนแต่กว่าจะได้ไปส่งก็ต้อง เตรียมอาหารเช้าที่บ้านในตลาดก็ค่อนข้างยุ่งยากค่ะเพราะที่บ้านมีแต่เตาไฟฟ้า รีบเตรียมมื้อเช้าด้วยกันไฟฟ้าเท่าที่มีก็ไปเก็บยอดตำลึงที่ริมรั้วบ้านมาค่ะ ตู้เย็นแล้วไข่อยู่ก็เลยทำซุป ให้ลูกทานไปโรงเรียนในมื้อเช้าส่วนสามีก็ชงกาแฟ กับขนมปังปิ้งให้ทานไปก่อนค่ะ จากนั้นก็ระหว่างที่ลูกและสามี ทานอาหารเช้าพร้อมก็จัดการเรื่อง เก็บสัมภาระที่จะเดินทางไปร้านอาหารเช่นโทรศัพท์มือถือกระเป๋าตังค์พวงกุญแจอะไรประมาณนี้ค่ะของที่ต้องใช้
เมื่อทั้งคู่พ่อลูกทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อยเราก็ออกเดินทาง กันไป จับจ่ายใช้สอย ของในตลาดสดเพื่อจะ ไปเปิดร้านกันค่ะ วันนี้เดินทางไปตลาดสด ปกติจะไปทางหน้าตลาด Pantip แต่วันนี้ ไปอีกทางนึงค่ะไปทางหน้าท่าเรือ ผ่านวิวสวยๆบรรยากาศดีๆลมพัดค่อนข้างแรงหน่อยค่ะเพราะเช้านี้อากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝนเหมือน ฝนจะตกแล้วก็ตกลงมาจริงๆค่ะตกแค่นิดเดียวเพราะลมแรงพอสมควร ไม่ถึงกับเปียกค่ะ เมื่อไปถึงตลาด ปรากฏว่า แทบจะไม่มีรถราหรือ ผู้คนจับใจใช้สอยเลยค่ะมีก็น้อยมากก็เลยต้องเก็บภาพหน่อยเพราะบรรยากาศแบบนี้ไม่ค่อยได้เจอค่ะ เงียบมาก ไม่รอดแน่ๆถ้าเศรษฐกิจยังอยู่แบบนี้ นี่ก็เป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้อ้อมต้องขยันเขียนให้เยอะๆเพราะของช่วงนี้ก็ขายค่อนข้างยากค่ะ อ๋อใช่ลืมเล่าไปสามีต้องไปทำงานด้วยค่ะในเช้านี้ตอนนี้สามีก็แบกรับหน้าที่ทำงานข้างนอก ด้วยค่ะ เพราะขายของ ชักหน้าไม่ค่อยตึงหลังแล้วช่วงนี้ ก็ต้องช่วยกันค่ะ เมื่อไปถึงตลาดก็แวะก่อน ร้านเครื่องแกงมีเครื่องแกงทุกชนิด
ซื้อเครื่องแกงเสร็จ ก็เลยไปซื้อผัก และซื้อปลา กุ้งและปลาหมึกทุก ร้านค้าพูดเป็นเสียงเดียวกันหมดค่ะว่า ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วถ้าเป็นแบบนี้ แม่ค้าปลาหมึกก็บ่นๆ เพราะสามีแกเป็นคนออกเรือไปหาปลาหมึกหามาได้ก็ขายไม่ดีไม่รู้จะทำอย่างไร ของก็เขาขายไม่ได้แพงนะครับปลาหมึกโลละ 120 ตัวขนาดกลาง
บอกแบบกันไปตามตามค่ะไม่รู้จะทำอย่างไร
เมื่อเช้าซื้อของเสร็จก็ต้องรีบบึ่งรถกลับ ไปร้านอาหารค่ะแต่ก่อนที่จะถึงร้านก็ต้องแวะส่งสามีที่ทำงานเพราะออฟฟิศอยู่ระหว่างทางก่อนถึงร้าน ส่งสามีทำงานก็รีบบึ่งรถมาให้ถึงร้าน ไวๆจะต้องมาแต่งตัวน้องข้าวหอมที่ร้านอาหาร เพราะเมื่อวานวันหยุดไม่ได้เอาชุดนักเรียนไปบ้านหลังนู้น หุ้นกันใหญ่ค่ะ มาถึงก็ อาบน้ำแต่งตัว กินนมไปส่งโรงเรียน แม่อ้อมหัวหมุนติ้วๆเลยค่ะแวะไปซื้อน้ำแข็ง เพื่อจะได้มาขาย น้ำด้วยดันลืมเอาตังค์ไปอีกเงินไม่มีสักบาทในกระเป๋าไปซื้อน้ำแข็งสั่งขึ้นรถเรียบร้อย สรุป จะขับรถกลับมาเอา แต่ก็เสียเวลา พ่อค้าโรงน้ำแข็งก็บอกว่าไม่เป็นไรครับเดี๋ยวมาจ่ายรอบเดียวของวันพรุ่งนี้เลยก็ได้พ่อค้าใจดีให้ติดอีก แต่ก็ได้ให้ เข้าแล้วค่ะแม่คอยวันพรุ่งนี้ตอนไปรับน้องข้าวหอมได้เอาเงินไปให้เขา โล่งใจไม่ติดอะไรใคร อันนี้ไม่รอบคอบเองค่ะสติสตางค์ ศูนย์หมด ไม่มีสติเอาเสียเลยค่ะเอารีบเป็นหลัก พิจารณาแล้วอย่าได้เอาเยี่ยงอย่างนะคะ พอมีเวลาว่างเหมือน ในขณะนี้ก็มานั่งเปิดรูปที่ถ่ายไว้เมื่อเช้าแล้วมานั่งนึกเรื่องราวแล้วนำมาเขียนเล่าให้เพื่อนๆได้ฟังกันค่ะตอนนี้ก็เปิดร้านตามปกติ พอไม่มีลูกค้าก็นั่ง เขียนโพสต์พอลูกค้ามาสั่งอาหารก็พักไว้เดี๋ยวมานึกต่อแล้วเขียนใหม่ วันนี้ก็มีเรื่องราววุ่นๆมาเล่าให้เพื่อนๆฟังเพียงเท่านี้ค่ะไว้พบกันใหม่ในโพสต์หน้า
สวัสดีค่ะ