สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกท่าน
อ้อม ห่างหายไปจากวงการเขียน 2 อาทิตย์ค่ะ
คอดฮอดเพื่อนๆทุกคนนะค่ะ
ติดภารกิจนิดหน่อยค่ะ จึงไม่ได้เขียน
เดินทางบ่อยหน่อยช่วงนี้ แต่ไปแต่ละที่เงียบกริบเลยค่ะ ตอนนี้มาอยู่ที่จังหวัดตรังแล้วค่ะ ภารกิจแล้ว กับการเดินทาง
อยู่บ้านยาวๆเข้าสวนนานๆ กันต่อค่ะ
ลุยสวนกันต่อไปเอายางพารามา 200 ต้น เมื่อวานนี้ ความจริงก็ปลูกต้นไม้ป่า และต้นผลไม้
พืชชนิดต่างๆ พื้นที่ค่อนข้างจะเต็มเน้นแล้ว

แต่ ด้วยความเสียดาย พื้นที่ คันกลางยังมีพื้นที่ว่างเยอะ เพราะเว้นระยะไว้ให้รถสามารถวิ่ง ได้แต่คิดไปคิดมา มันมีพื้นที่เหลือ เพราะรถวิ่งก็คงจะเหลือ พื้นที่ทางอีกเยอะ ก็เลยซื้อยางพารา มาปลูกดีกว่า เพราะอย่างน้อยก็ ขายก็ขายได้เช่นกันถูกไปคู่กับไม้ป่าก็รอโตและต้องรอลุ้นอยู่ค่ะว่าจะโต ถึงขั้นได้กรีดน้ำยางพาราหรือเปล่า เพราะปลูก ตาม ทฤษฎีของตัวเองไม่ได้เว้นระยะห่าง หรือเป็นแนวตรงแนวเฉียงแนวตั้งตามที่ ถูกกำหนดไว้ให้ว่างตรงไหนปลูกตรงนั้น เน้นปลูก

200 ต้นก็ไม่ใช่เรื่องเล่นๆค่ะกับการขุด หลุมปลูกยางพารา เล่นเอามือจับจอบ มือแตกปลอมเป็นน้ำข้าวดันเลย
สามีเป็นคนขุดหลุมยาง ส่วนอ้อมก็เป็นคนปลูก
แต่ก็มีปัญหาตอน ถูกอีกละคะ เพราะถุงชำยางพารามีค่อนข้างยาว ต้องใช้ใบมีดคัตเตอร์กรีดนำถุงออกปัญหาก็คือรากยางที่มีถุงมันเยอะบางถุงก็เล็ดรอดออกมาอยู่นอกถุง รากของมันชลชัย อยู่นอกถุงทำให้ใช้คัตเตอร์ตัดยากมากค่ะตัดให้โดนรากก็กลัวยางพาราไป ทุลักทุเลพอสมควร ใช้ความรุนแรงก็ไม่ได้อีกค่ะเดี๋ยวดินจะแตกเหลือแต่ต้นยางพารา ต้องทะนุถนอมที่สุดพีคไปกว่านั้นก็คือลูกในป่าสับปะรดซึ่งสับปะรดก็โตพอสมควรแล้วปกติเขาจะปลูกยางก่อนแล้วปลูกสับปะรด ส่วนของอ้อมปลูกสับปะรดก่อนแล้วปลูกยางเพื่อนๆคงจะนึกภาพออก ว่าจะเกิดอะไรขึ้นทางสับปะรดหรือต้นของมันนั่นแหละค่ะ เมื่อขุดหลุมยาง ในช่วงระหว่างที่มีสับปะรด มันก็บาดแขนบากขาทิ้มบาง แสบ เนื้อไปหมดเลยค่ะ
เนื้อไปหมดเลยค่ะอต่อล้วก็ปลูกกันจนเสร็จเย็นพอดีค่ะ
วันนี้ขอจบไม่เพียงแค่นี้ก่อนนะค่ะ
สวัสดีค่ะ