สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกๆทาน

เมื่อคืน เดินทางมาถึงสุราษฎร์ธานี ก็ดึกแล้วค่ะ
ขี้เกียจขับรถเข้าตัวเมืองเลยโทรศัพท์หาน้องชายให้น้องเปิดบ้านคุณแม่ที่สุราษฎร์ให้นอนพักกันที่สุราษฎร์เมื่อคืนนอนบ้านคุณแม่ค่ะ น้องชายก็หอบผ้าหอบผ่อนมานอนบ้านคุณแม่ด้วยที่บ้านคุณแม่ไม่มีใครมีแต่บ้านขอบคุณแม่ไปเปิดร้านอาหารอยู่เกาะพะงันเช่นกัน เอาสะดวกเมื่อคืนก็นอนที่นั่นพร้อมกับน้องชายและลูกๆนานๆเจอกันทีไม่ค่อยได้หลับได้นอนคุยกันดึกว่าถึงดึกแล้วคุยกันถูกคอดึกยิ่งกว่า
สนทนาไป ขนมขบเคี้ยวอาหารเมนูว่างก็มาค่ะซื้อขนมร้านโกไข่จากปั๊มปตทมาฝากน้องชายเมื่อคืนไหลกล่องทั้งซองขนมเปี๊ยะและขนมเปี๊ยะทอดและหมูย่างจากเมืองตรังเองก็ไปถอนฟันมาและปวดฟัน ทานอะไรก็ไม่ค่อยจะได้พอดีน้องสะใภ้นำยาแก้ปวดฟันและแก้อักเสบมาให้ทาน
ทานไปสัก 15 นาที อาการปวดทุเลาดีขึ้นความเจ็บหายไปเหลือแต่ความหิวก็บังเกิด...

ขนมที่เอามาฝากน้อง ก็ต้องขอแจมด้วย
กินกันจนเกลี้ยง อิ่มแล้วนั้งๆนอนๆ ตานิเกือบหลับพ้นไปดีนะที่ยังมีเรื่องเก่าคุยกันขำๆบ้าง
ไม่งั้นคงจะหลับคาที่แล้ว
คุยกันจนถึงเรื่องวิธีการเขียนบล็อกเขียนโพสต์
จนได้แนะนำให้น้องชายกับน้องสะใภ้เมื่อคืนจนถึงขั้นสมัครเมื่อสมัยก่อนผมสมัครกว่าจะได้รหัสก็หลายวันแต่สมัยนี้สมัครปุ๊บได้ปั๊บก็รอลุ้นอยู่ว่าเขาจะเรียงความ เรื่องราวของเขาอย่างไร
คุยกันถูกปากหอมคอ
แยกย้ายกันไปอาบน้ำเข้านอน ลูกสาวนอนที่ห้องคุณตาคุณยายส่วนอ้อมนอนกับสามีที่ห้องรับแขก อากาศร้อนพัดลม 2 ตัว จอเข้าหาตัว
อัดทั้ง 2 ตัวด้วยเบอร์ 3 ลมพัดความเย็นกระจาย ที่ขาดไม่ได้ก็คือผ้าห่มคลุม มิดชิดนอนหลับสนิทจนสว่าง ตื่นเช้าก็ลุกขึ้นชมดอกไม้ดอกหญ้าของ คุณแม่ที่ปลูกไว้บริเวณรอบรอบตัวบ้าน เดินไปทักทายคนรอบบ้านคนในหมู่บ้าน เดินไปหาคุณป้าซึ่งมีศักดิ์ เป็นพี่สาวของคุณพ่อซื้อขนมนมเนยไปให้คุณป้า ก็มีพี่คนหนึ่งตะโกนบอกว่าคุณป้าอยู่ที่นี่ไม่ได้อยู่บ้านคืออยู่อีกบ้านนึงค่ะของเพื่อนบ้าน ก็เลยเดิน ไปบ้านหลังนั้นและยุงคุณป้าไป ทานของพี่อ้อมซื้อไปให้จูงมือป้ากลับบ้านป้า
กระฉับกระเฉงคุณป้าก็อายุ 82 ปีแล้ว ดูท่าทางคน 82ปีแข็งแรงค่ะเดินกระฉับกระเฉง
โอมก็ชมคุณป้าว่าอายุ 82 ปีอย่างกระฉับกระเฉงนะเมื่อไปถึงบ้านคุณป้าก็พาอ้อมไปขุดหัวมันที่คุณป้าปลูกไว้แก้ยังบอกว่าครั้งที่แล้วมาสามีขอยังบอกและถามว่าหัวมันเป็นหัวหรือยังแกเลยเก็บหัวมันที่แกปลูกไว้รอให้อ้อมและสามีอ้อมมาแล้วแกจึงจะถอนให้มาแกบอกว่าแกไม่ให้ใครเลยนะ อ้อมดีใจ พี่แกบอกอย่างนั้นแต่หัวมันเยอะขนาดนั้นอ้อมจะเอาไปนะไอ้พี่คุณป้าพาไปขุดหัวมันหลายต้นจนเต็มกระสอบได้งานและได้เรือเลยเช้านี้ทั้งทั้งที่ไม่อยากได้เพราะมันเยอะเกินไปก็เลยบอก คุณป้าไปว่าเยอะอย่างนี้อ้อมต้องพาไปแจกแล้วค่ะแกว่าขอให้ได้ให้อ้อมและลูกพันธุ์คือสามีของเองค่ะแค่นั้นแกก็ดีใจแล้วไม่ใช่อะไรหรอกค่ะที่ถามก็เพราะอยากรู้ว่าต้นมันออกหัวหรือยังใต้ดินเพราะมาครั้งก่อนสามีได้ตามไป จริงๆค่ะไม่นึกว่าคุณป้าจะจำและยกหัวมันนี้ไว้รอจนอ้อมและลูกพันกลับมา (สาธุค่ะ)
เสร็จจากการทุบหัวมันยังไม่หมดค่ะคุณป้ายังปลูกต้นพริกสดและต้นทุเรียนไว้หลายต้น ด้วยความที่คุณป้าอยู่คนเดียวแกคงจะเหงาเลยพาอ้อมเดินชมต้นทุเรียนและต้นพริกรวมถึงต้นพืชผักสวนครัวที่อื่นด้วยค่ะชื่นชมนะคะคนอายุขนาดนี้ ยังขยันและแข็งแรง
ยังปลูกผักปลูกหญ้า ซึ่งกับย่าของ คุณป้าก็อ้วนท้วนสมบูรณ์ดีค่ะยากแทบจะไม่ขึ้นในแปลงผักเลยคุณป้าบอกว่าคุณป้าใช้มือทั้งสองคนถอนหญ้า ทำไปเรื่อยๆวันละนิดวันละหน่อยไม่ได้จริงจังอะไรเอาที่สบายใจมากกว่า คุณป้าบอกว่าคุณป้าชอบ อ้อมก็มองหน้าคุณป้าดูท่าทางแกชอบจริงๆค่ะ คุณป้าเป็นคนอารมณ์ดี
น่ารัก เสร็จแล้วจากสวนผักคุณป้ากลับไปล้างมือหน้าบ้านคุณป้าพาแกมาที่บ้านมาหาเด็กๆพร้อมกับมาทานกาแฟที่บ้านน้องชายรออยู่ พ่อน้องชายเห็นอ้อมก็ตะโกนถามว่าหิ้วอะไรมาพะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือแล้วในกระสอบนั้นคืออะไรมีแต่เสียงหัวเราะตอบแทบไม่ทันว่าคือหัวมัน น้องชาย บอกสวนออกมาว่ามันคือผัวมันทองคำเพราะว่าหวงมากๆรู้แล้วว่าคุณป้ายกไว้ให้ใคร