สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ช่วงนี้ก็รีบเคลียร์งานให้เสร็จก่อนถึงวันที่ 12 -13 นี้ ใครเป็นเหมือนอ้อมบ้างในช่วงนี้รีบจนจับผิดจับถูก...โอ้ย...บางทีก็รู้สักเบื่อตัวเองเหมือนกันอยากจะให้ทันทุกเรื่องที่ทำ หรือที่ต้องรับผิดชอบ ในความคิดอยากให้ทุกอย่างออกเพอร์เฟค ออกมาดูดี ที่เราคิดตามทันเสมอและไอที่ไม่ทันก็คือร่างกายเราเอง ช่วงนี้ลูกค้า บางส่วนก็กลับประเทศบ้างแล้วแต่บางส่วน ที่เป็นลูกค้าประจำก็ยังคงอยู่ อ้อมเปิดร้าน 11:00 น ปิด 21 .00 น เก็บร้านล้างจานก็ปาไป 22 - 23 นาฬิกาทุกวัน ตอนเช้าให้พอตื่นเท่านั้นและก็รีบวิ่งแจนไปในครัวทันทีเพื่อไปหุงข้าวเพราะกลัวลูกค้ามาจะไม่ได้กิน กรณีแบบนี้ไม่ใช่ไม่เคยเกิดขึ้นนะคะความผิดพลาดเกิดขึ้นได้เสมอ ลูกค้ามาข้าวก็ยังไม่สุก ออเดอร์ ที่รับมาเป็นข้าวทั้งนั้น ถึงแม้จะเหลือเวลาอีก 5 นาทีเข้าจะสุกเวลาเท่านั้น สำหรับแม่ครัวนานมาก จิตใจไม่สงบเลย นี่คือความผิดพลาด เราต้องปรับปรุงและแก้ไข และจะไม่ให้เกิดขึ้นอีก
ก็งานต่อด้วย รื้อของสดออกจากตู้เย็นเพื่อให้ละลาย
ผักที่เหลือจากการขายของเมื่อวานมาหั่นทั้งหมด ล้างทำความสะอาด พักไว้ให้สะเด็ดน้ำ
จากนั้นนำผักที่สะเด็ดน้ำแห้งแล้วปล่อยใส่ blog ไว้บนโต๊ะ เพื่อไว้ทำอาหารที่ลูกค้าสั่ง ก่อนไปตลาดดื่มกาแฟ 1 แก้วสามีชงให้ทุกวัน ดื่มกาแฟนี่แหละที่ให้นั่ง ถึงฉันได้นั่งจิบกาแฟถ้วยอุ่นก็จริงแต่ในใจไม่เคยลืมเรื่องงาน จิตมันคิดถึงงาน อยู่ตลอด พอทานกาแฟได้สักจิบสองจิน บางทีก็ต้องนำกาแฟไปใส่แก้ว สแตนเลสแล้วไปดื่มต่อในรถ แก้วเดียวทาน 2 คน555น่ารักใหม ขับรถไปแบ่งกันจิบกาแฟไปฟินมากนั้งวิวทิวทัศน์หาจากข้างทางนี้คือความสุขเล็กๆน้อยๆ

รูปนี้ก็ถ่ายเมื่อวันพุธที่ผ่านมามีก็เกือบจะ 1 อาทิตย์แล้วค่ะ นั่งทำคลิปอยู่หน้าบ้านถ่ายเองพูดเอง ไม่มีผู้ช่วย มีคนแอบฟัง555
วันนั้นเป็นวันปิดร้านพอดี ลูกลูกและหลานหลาน ถ้าปิดร้านก็จะเก็บตัวอยู่ในห้องสามีก็เช่นกัน มีเวลาก็นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ตลอด ก็มีแต่อ้อมอยู่คนเดียวนี่แหละที่แต่งตัวแต่งหน้าแล้วมานั่งถ่ายคลิป ลองอยู่หลายครั้ง พูดผิดพูดถูก ฟังแล้วก็ลบแล้วก็พูดใหม่อยู่หลายครั้งโดยไม่รู้เลยว่ามีลูกค้าขาประจำมานั่งอยู่ที่ ซุ้มในร้าน ไอ้เราพอพูดแล้วเปิดฟังมันไม่ได้ดั่งใจ อ้อมมีบนตัวเอง แบบมีเสียง น่าจะบ่นแบบใส่อารมณ์และใส่หน้าตาไปด้วย😭 อ้อมก็ได้ยินเสียงหัวเราะแบบเบาเบาๆ เสียงเหมือนคนอยู่ใกล้ๆ ก็ ใช้นิ้วกดโทรศัพท์หยุด แล้วใช้หูฟังเสียงที่มากระทบว่ามาจากทางไหน แต่ก็ไม่เห็นใครนะ ในใจก็คิด ก็ไม่ติดใจอะไรตั้งหน้าตั้งตามาอัดเสียงต่อ ตั้งขากล้องใหม่ อ้อมก็พูด ประมาณ 2-3 นาทีเห็นจะได้ พอเปิดฟังเสียงตัวเองในโทรศัพท์ ก็มันไม่ได้อีกแหละ เปิดออกไปว่าโอ๊ยเมื่อไหร่มันจะได้พอถึงบทพูด มีลืมมีพูดเกินมีขาด เสียงหัวเราะก็มากระทบหูอีกครั้ง แต่ดังกว่าเมื่อกี้ อ้อมหันหน้าไปตามเสียงนั้นทันทีตากระทบเต็มๆเลยมีคนอยู่เพื่อนด้วย55😂😂 เพราะที่ลูกค้านั่ง จะมีต้นไม้คลุมอยู่คือต้นเล็บมือนาง อ้อมทำซุ้มไว้ตรงนั้น สำหรับนั่ง 2-3 คน ก็รู้สึกเขินอายมากๆนึกในใจว่าเราพร่ำอะไรออกไปบ้าง นะเมี่อกี่ โอ๊ยหมดกัน ก็เลยไปทักทายเขาถามเขาว่าคุณไม่รู้หรือวันนี้ร้านเราปิด เขาก็บอกว่าเขารู้แต่เขามาเพื่อให้แน่ใจว่าเราปิด อ้อมว่าอ้อมหนักแล้วเมื่อกี้แต่เขาหนักกว่า อ้อมได้ยินอย่างนั้นถึงกับหัวเราะเหมือนกันค่ะ

เที่ยวสงกรานต์นี้ เที่ยวให้สนุกกันนะคะและ ให้ระมัดระวังอุบัติเหตุด้วยนะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ หากมีข้อบกพร่องต่างๆ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคงได้รับคำติชม จากเพื่อนๆ และขอน้อมรับมาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงแก้ไข ให้มีคุณภาพและคุณค่าต่อสังคม Steemit ต่อไปค่ะ