สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกๆท่าน

โพสต์นี้มีภาพ ความน่ารักของเจ้าเหมียว ให้เพื่อนๆได้ชมกันค่ะเจ้าเหมียวตัวนี้เราไม่ได้รู้จักชื่อหรอกนะคะวันที่อ้อมเดินทางกลับจากจังหวัดตรังมายังจังหวัดสุราษฎร์ธานีระหว่างทางก็ได้แวะซื้อของฝากที่ตลาดในตัวเมืองจังหวัดตรัง โอ๊ย ๆ ด้วยความที่ไม่มีที่จอดรถก็ขับวน อยู่ในตัวเมือง รอบ 2 รอบ ขับวนไปค่ะ ในกระบะก็ไปกันหลายๆคนรวมถึงเงินล้านด้วย 7-8 คน นั่งด้านหน้าแคปหน้าไม่จุต้องนั่งด้านหลังกระบะว่างทำให้เด็กๆด้านหลัง งง อ้อมหันหน้าไปดูเด็กทำหน้าแบบฮวยงง ๆๆ ว่าทำไมขับวนหลายรอบ
จนได้ที่จอดในที่สุด ร้านของฝากกับที่จอดก็นะค่อนข้างจะต้องใช้เวลาเดินหน่อยค่ะ
เพราะอยู่ห่างจากที่จอดรถค่อนข้างไกล แดดก็นะร้อนแล้วละรมเอย หมวกเอย ไม่ได้เอาอะไรติดไม้ติดมือมาเลย ก็ทนร้อนเอาด้านรอบที่จอดรถก็มีตัวการที่พอจะให้หลบแสงแดดได้
ก็ต้องพึ่งตัวอาคารนี่แหละค่ะ ด้านข้างก็เป็นตึกบ้านช่องแจ๋วรถราก็พบข้ามตึกเก่าๆแถวนี้มีเยอะ ในซอกในซอยตึก ขอเน้นแถวนี้ ตึก เก่าน่าถ่ายรูปมากค่ะ ถ้ามีเล่นกล้องถ่ายรูปมุมกว้างคงจะดี เสียดายค่ะไม่มีก็ถ่ายได้แต่ที่แคบๆ จอดรถได้ที่ก็ลงสำรวจค่ะบริเวณรอบๆป้อมก็ไม่ได้เดินไปซื้อของฝากกับลูกๆและหลานๆหรอคะรออยู่ที่แถวๆรถนั่นแหละ เดินลงกับสามีไปเก็บภาพรอบๆอ้อมเก็บภาพด้วย โทรศัพท์ มือมือถือ
ส่วนสามีก็แวะกล้องถ่ายรูป Canon เดินเก็บภาพมุมแคบๆแถวๆนั้นค่ะ

มีมุมสวยๆ ตามซอกตามมุมตึก ซอก ซอย สวย สำหรับ ถ่ายพรีเวดดิ้ง มองเห็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวแต่งชุดสวยงามเชียวค่ะ กำลังจะ โพสท่า ถ่ายรูปด้วยชุดแต่งงาน สีขาวสวย มุมด้านหลังก็เป็นตึกเก่า ๆ ก็ยืนดูเขาสักระยะก็สังเกต โอ๊ยช่างภาพเขาตั้งหลายคนเนาะ อุปกรณ์ครบครันถ่ายภาพเจ้าสาวเจ้าบ่าวนานสองนานละสายตาจากที่เขาถ่ายรูป มองรอบๆ เจอแมวน่ารักเชียวค่ะนอนอยู่ริมฟุตบาทหน้าร้านถ่ายรูป แต่จำชื่อร้านไม่ได้ค่ะเพราะไม่ได้สังเกตว่าร้านอะไรรู้แต่ว่าเป็นร้านถ่ายรูป จุดนี้อยู่ไม่ไกลจากตลาดกลางเมือง หรือตลาดท่ากลาง ตลาดนี้ขายครบครันค่ะครบทุกอย่างตั้งแต่เสื้อผ้าหน้าผมยังของใช้ จะเป็นอาหารสดอาหารแห้งผลไม้ดอกไม้มีครบกันค่ะ มาที่นี่ได้ครบทุกอย่าง

ยกมาที่ความน่ารักของเจ้าเหมียวกันดีกว่าค่ะ พออ้อมเห็นอ้อมก็เดินเข้าไปอย่างช้าๆเพราะกลัวว่าเจ้าเหมียวจะตกใจและวิ่งหนีด้วยความน่ารักของเจ้าเหมียว มันกลับไม่ตกใจและไม่วิ่งหนีค่ะ อ้อมก็ค่อยๆเอามือไปลูบหลังเกาคาง ลูบไล้เบาๆเพื่อสร้างความสนิทสนมว่าเราไม่มีพิษไม่มีภัย เมื่อสนิท เจ้าเหมียว อยากนั่งก็กลายเป็นนอน ให้อ้อมเกาท้องเกาคาง น้องเหมียวจอมน่ารักก็นอน แล้วค่ะเพราะรู้สึกว่าเราสนิทกันแล้วอันนี้เป็นครั้งแรก เราไม่รู้จักกันมาก่อน เจ้าเหมียวทำตัวสนิทสนมมากพร้อมกับทำตัวเป็นเจ้าของของอ้อมแล้วสิ หลงตัวเองไว้ก่อนฮ่าๆๆเจ้าเหมียวตัวนี้น่ารักจริงๆค่ะอ้วนพุงโย้เชียว ตัวสีขาวมีลายสีดำ
ทำให้อ้อมนึกถึงแมว อยู่ตัวหนึ่ง พี่อ้อมเคยเลี้ยงเมื่อ 10 ปีก่อนที่เกาะพะงัน สีเดียวและรายเดียวกันด้วยเพียงแต่แค่ตัวนี้มันอ้วนกว่าความพิเศษของแมวตัวเก่าของอ้อม มันชอบกินสาหร่าย ครบรอบ และมันติดตามอีอ้อมมากที่สุดออมเข้าใกล้สามีมันก็จะขู่และจะทำท่าจะกัดอ้อมด้วย อ้อมเลี้ยงแต่มันไม่ชอบอ้อมเลยมันชอบสามีอ้อมมากกว่า อยาก ให้มันอยู่แต่มันก็ เสียชีวิตไป ปี 2 ปีแล้ว ด้วยความชรา มาเห็นแมวตัวนี้ก็ทำให้นึกถึง อ้อมก็เล่นๆกับมัน แถวๆนั้นก็มีรถเครื่องรับจ้างและรับแท็กซี่ รวมถึงรถ และผู้คนอื่นๆที่เดินผ่านไปมามันก็สนิทสนม กับทุกคนไม่มีพิษไม่มีภัยและไม่กลัวอะไรด้วย อ้อมก็คิดว่ารถผ่านไปมา มันอาจจะเกิดอันตรายจากรถหรือจาก สัตว์อื่นๆได้แต่ก็ไม่ค่ะมันเป็นเจ้าของพื้นที่แถวนี้ เพราะเจ้าเหมียวนอนโดยไม่กลัวอะไรเลยสักอย่าง ผู้คนทุกท่าน เดินไปเดินมาก็มักจะแวะลูบไล้ เหมือนกับอ้อมนี่แหละค่ะ มันยอมให้ทุกคน ลูบไล้ มันก็จะส่งเสียง ไม่ค่อยจะดังในคอเหมือนจะบอกว่าฉันพอใจ มนุษย์ มากมาลูกให้ฉันบ่อยๆได้นะ ฮ่าๆๆน้ำของเจ้าเหมียว มันน่ารักยิ่งเราลูกเยอะมันก็ทำหน้าฟินตลอด อ้อมเลยเรียกสามี มาถ่ายรูป กลับกล้อง Canon ส่วนอ้อม ก็เก็บภาพไปเรื่อยๆลูบ ไปเรื่อยๆเช่นกัน

ไม่รู้จักชื่อไม่รู้จักน้ำแค่เรียกเหมียวๆก็หันมามีบางมุมบางฉด หันมาให้อ้อมถ่ายรูป รูปออกมาค่อนข้างน่ารักค่ะ อ้อมชอบเองฮ่าๆๆ ไม่ได้ทำอะไรค่ะเจอแมวทุกอย่าง รอบตัวเป็นศูนย์หมดเล่นแต่กับแมว มีรถเครื่องรับจ้าง จอดบริเวณนั้นพร้อมกับผู้โดยสาร เมื่อผู้โดยสารลงมาจากรถเครื่องรับจ้างเป็นผู้หญิงวัยกลางคน รีบเดินมาที่อ้อมตอนแรกออมก็นึกว่า ผู้หญิงคนนั้นคือเจ้าของ น้องเหมียวตัวนี้และแล้วก็ไม่ใช่ค่ะแกแสดงตัวว่า ด้วยคำพูด แมวของหนูเหรอ ผมก็ตกใจนิดหน่อย อ้อมบอกไปว่าไม่ค่ะ อ้อมแค่มาซื้อของเห็นเจ้าเหมียวน่ารักเลยแวะมาลูบไล้ เก็บภาพนิดหน่อย
คุณป้าก็ขอ เหมือนป้าเลย ป้ามาซื้อของแถวนี้บ่อย ก็เห็น แมวตัวนี้นอนอยู่แถวๆนี้แหละ อ้อมก็คิดไปเองว่าสงสัยจะเป็นแมวของ ร้านถ่ายรูปไหมละคะเพราะร้านถ่ายรูปเปิดประตูอยู่ แกว่าไม่รู้สิอ้อมก็เลยถาม พี่มอเตอร์ไซค์พี่มาส่งคุณป้านั่นแหละว่า แมวตัวนี้ของไร่มีเจ้าของไหมแต่แมวตัวนี้มีปลอกคอหรือมีสร้อยคอสงสัยอยู่ลายน่ารักเชียวค่ะพี่มอเตอร์ไซค์ก็ให้คำตอบอย่างที่อ้อมคิดนั่นแหละว่าแมวของร้านถ่ายรูปมันนอนอยู่ในบริเวณนี้แหละ แฟนคลับ มีเยอะ ผู้คนไปมามักจะแวะมาลูกอย่างนี้แหละมันกลาย เป็นดาราแถวนี้แล้ว

อ้อมกำลังยืนเก็บภาพ กะว่าจะหามุมสวยๆถ่ายให้ เจ้าเหมียวดูมีความสุข น่าจะเป็นรูปนี้ค่ะที่มีความสุขที่สุด เพราะในบริเวณนั้นมีนกกระจิบนกกระจอกเยอะดังเที่ยวเจ้านี่คงเป็นเหตุที่ทำให้เจ้าเหมียวมาอยู่ในบริเวณนี้ พระเจ้าเหมียวนอนเฝ้า ดูนก บนติดนั่นเองค่ะ ฮ่าๆๆ เจ้าเหมียวคงจะคิดว่าเมื่อไหร่นะเจ้านกนั้นจะมาเล่นกับเรา ดูภาพเจ้าเหมียวสิคะเพื่อนๆมันจะเลอะเลยคอยดูนกอย่างตาละห้อย

หันไปดูสามีตะเองหน่อย อ้อมเรียก อยู่นาน สอง นานแล้ว กว่าจะเดินมาได้ชะหน่อ พอเห็นความน่ารักของเจ้าเหมียวเท่านั้นแหละนั่งเก็บภาพไม่ห่างเลยค่ะอ้อมก็ไม่รีรอ เดินไปทางด้านหลังสามีเก็บภาพด้วยโทรศัพท์เช่นกัน
ก็พยายามเรียกเป็นจุดสนใจให้เจ้าเหมียวหันมาดูอ้อมเพื่อจะได้เก็บภาพแบบรูปมองกล้อง
โอ๊ยละค่ะแต่มันก็ยากเย็น เสียเหลือเกิน เอาเป็นว่าเราเล่นด้วยกันดีกว่า กดชัตเตอร์รัวๆ เผื่อโชคเข้าข้างจะได้ภาพ แต่วันนี้ภาพที่ลงก็เป็นภาพที่ถ่ายกับโทรศัพท์ล้วนๆภาพก็ออกมาน่ารัก เพราะเจ้าเหมียวตัวนี้น่ารักม๊ากๆ จ้า

สามี เก็บภาพ เสร็จก็มีรูปไลค์
เจ้าเหมียว ดูจากภาพสิคะเพื่อนๆ นางฟินมาก
ทำเอาคนข้างๆอิจฉาเลย

ทำเอาเด็ก หลังรถกระบะอดใจไม่ไหวแห่ลงกันมา ลูบไล้ด้วย โดยเฉพาะลูกสาวคนเล็กน้องข้าวหอมออกหน้าออกตามากกว่าใคร ลูบเจ้าเหมียว จนเจ้าเหมียวนอนไม่เป็นถ้าเป็นทางแล้วเด็กๆรุมกันลูบไล้ ดูท่าทางเจ้าเหมียวมีความสุขมากๆนะเวลานั้น จนกระทั่งได้เวลาที่จะต้องกลับแล้วเพราะน้องสาวและลูกสาวซื้อของกันเสร็จเรียบร้อย เราก็ร่ำลา เจ้าเหมียว เหมือนจะกลับพามาเกาะด้วยค่ะเห็นท่าทางมันๆลุกครึ่งยืนทั้ง 4 ขาตาจ้องมองเหมือนจะถามว่ากลับแล้วเหรอนุช อยู่กับเราต่อได้ไหม ฮ่าๆอันนี้มโนไปเองค่ะความน่ารักของมัน อยากพามาด้วยเลย
นี่ก็คือความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้เจอเจ้าเหมียว ริมทางฟุตบาทในตัวเมืองจังหวัดตรัง วันนี้ มีเรื่องราวความสุขมาเขียนเล่า เป็นเพื่อนแม่อ่านเพียงเท่านี้กันก่อนค่ะเพราะกันใหม่โพสหน้า
ขอบคุณสำหรับการสนับสนุน

สวัสดีค่ะ