สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกคนผ่านมาเรียบร้อยนะคะวันสงกรานต์ และวันครอบครัว
วันที่ 15 ที่ร้านอาหารอนัตตาก็เปิดตามปกติค่ะ ตื่นเช้า ทำอาหารเช้าให้ลูกๆและหลาน ทานกันเรียบร้อย ก็เริ่มที่จะทำการเปิดร้านค่ะ เนื่องจากปิดไป 2 วันของในร้านก็หมดเกลี้ยงเลยค่ะวันนี้ก็เลย ต้องเร่งมือออกไปซื้อของให้เร็วหน่อย เมื่อทำอาหารให้ลูกทานแล้วก็รีบออกไปซื้อของค่ะ แต่สังเกต เห็นได้ว่าถนนว่างเปล่าแทบจะไม่มีรถเลย ก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าเป็น อะไร กันนี่มีเหตุการณ์อะไรบ้างหรือว่ามันกี่โมงแล้วตอนนี้ มีนาประมาณ 10:00 นใกล้จะเที่ยง.
เอ๋!! ก็เลยคุยกับสามีว่าก็แปลกวันนี้ไม่มีรถราบนถนนเลย
ก็เลยพูดออกไปว่าสงกรานต์นี้หรือ พ่อค้าแม่ขายทั้งหลายร้านอาหารต่างๆ ว่าเขายังปิดร้านกัน ก็พูดว่าเป็นเพราะเราตื่นสายหรือเปล่า ห้องก็ตอบสามีไปว่าก็ไม่รู้เหมือนกันนะแต่มันก็แปลกปกติ เราออกมาซื้อของสายๆราคาเต็มถนน แต่วันนี้ก็แปลก เพราะบนถนนเงียบมากๆ

ขับรถเข้าไร่ในตลาดก็เริ่มจะมีรถบ้างแต่ผู้คนก็น้อยมากขับเลยไป พี่ตลาดลิ้มปิพงษ์ สังเกตเห็นในภาพด้านล่างได้เลยค่ะเพื่อนๆแทบจะไม่มีคนและไม่มีรถเลย555
ก็คิดว่าเรารีบเปิดร้านไปไหม ก็คือปกติของทุกปีวันสงกรานต์จะหยุด 3-4 วันแต่ปีนี้มันเข้าช่วงวันหยุดพอดีก็คือ ถ้าเราหยุดอีก 1 วันก็กลายเป็นว่าขายอีก 1 วันเพราะวันรุ่งขึ้นก็จะเป็นวันพุธอีก คำนวณไปคำนวณมาปีนี้อีกแค่ 2 วันค่ะเพราะจะได้ขายอีก 2 วันก็ต้องปิดอีกเหมือนเดิมเพราะเป็นวันพุธวันหยุดของร้านอนัตตา
ปีนี้ก็เลยลงตัวหยุดแค่ 2 วันค่ะ
เรื่องยุ่งๆก็เลยเกิดขึ้นค่ะแม่ซื้อของจากโลตัสและ แม็คโครเสร็จเรียบร้อยก็มุ่งหน้าไปเก็บตกของที่ขาดในตลาดสดคือตลาดสดในเกาะพงันนั่นเอง หุ่นอย่างแน่แท้เพราะในตลาดสดเรือนอนบรรทุกสินค้าให้แม่ค้าพ่อขายในกรอบเงินไม่วิ่งเพราะเขาหยุดสงกรานต์555
ในใจอ้อมคิดว่า ผิดพลาดแล้วหนอเราที่มาเปิดร้านวันนี้ หยุดอีก 2 วันจะเป็นอะไรไปไม่ได้ มาเปิดวันที่ร้าน แม่ค้าแม่ขาย ยังปิดอยู่ของในเมนูที่ร้านก็เลยไม่ครบตามจำนวน รู้สึกเศร้าใจจังค่ะ
สามีก็บอกกับอ้อมว่าไม่เป็นไรหรอกอ้อมขายของเท่าที่เราซื้อไปก็ได้อย่างไรก็ค่อยบอกลูกค้าว่าเรือไม่วิ่ง
เอาความจริงบอกลูกค้านะ
วันนี้ขายเท่าที่ซื้อมาก่อน
เอาเท่าที่ได้สู้ๆต่อไป
ค่ะขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาให้กำลังใจกันตลอ วันนี้เขาจบไว้เพียงแค่นี้ก่อนค่ะขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนค่ะ