สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคนใน steemit วันนี้ที่เกาะพะงันไฟดับ ก็เลยเปิดคอมพิวเตอร์ไม่ได้ จะเอารูปท่องเที่ยวที่เพชรบูรณ์ มาโพสต์ต่อ.... ก็ต้องขอโทษด้วยค่ะ ขอเปลี่ยนเป็นเรื่องการท่องเที่ยวในเกาะพะงันก่อนนะค่ะ

ภาพนี้เป็นภาพเก่าเมื่อปีที่แล้วค่ะ เพื่อนของฉันชื่อไบรอัน ได้มาชวนฉันและครอบครัวเพื่อไปล่องเรือ รอบเกาะ ดูพระอาทิตย์ตกดิน

เรานัดเจอกัน ที่อ่าววกตุ่ม เพื่อจะขึ้นเรือที่นั่น ในเวลา 9.00 น
ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะแค่เกริ่นกันไว้นิดๆว่า ใครจะเอาอะไรไปทานบนเรือก็ได้ ฉันและครอบครัวก็เลยเตรียมของที่จะไปทานบนเรือ ผัดเส้นเหลือง 9 ห่อ ผลไม้ กล้วย มะม่วง สับปะรด แตงโม และน้ำดื่ม
ฉันและครอบครัวไปถึงเรือซึ่งมี ไบรอันและจียองเพื่อนสาวของฉันยืนต้อนรับด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใส อยู่ที่เรือ รอจนสมาชิกครบ ก็ได้เวลาเรือออก ไปกันทั้งหมด 28 ชีวิตรวมทั้งเด็ก มีทั้งคนไทยและฝรั่ง แต่ทุกคนเป็นกันเองมาก

คนขับเรือเป็นคนไทยน้องเขาน่ารักมาก

ไบรอันและสามีของฉัน

เรา นั่งเรือ ผ่านเกาะแตในสวยมาก เป็น การล่องเรือ ครั้งแรกของฉันเลยก็ว่าได้

แผนที่

เราทุกคนในเรือนั่ง ชมธรรมชาติและน้ำสีครามรอบรอบ ตัว มองไปทางไหนก็เป็นสีเขียวทั้งน้ำทั้งท้องฟ้าทั้งหุบเขา เป็นการตื่นเต้นตลอดทางค่ะ แต่ฉัน ก็อยากสนุกเหมือนคนอื่น แต่ต้องมาเจอกับเหตุการเมาเรือ ภาพ สิ่งแวดล้อมรอบรอบตัว สวย จริงอยู่ แต่ด้วยที่อาการเมาเรือ ทุกอย่างกลับ กลายเป็นไม่มีค่าเสีย ในช่วงขณะนั้น ฉันมีอาการเหมือน คนแพ้ท้อง เวียนหัว หน้ามืดจะอ้วกอย่างเดียว ฉันนึกหาวิธีทำยังไงดีให้หาย จาก อาการเมาเรือ หนี้เสียที หันไปมองเพื่อนๆเขาสนุกกันทุกคน แต่ตัวเองทั้งน้ำมูกน้ำตามารวมกันหมด ก็เลยบอกเพื่อนสาวจียงหาส้มเปรี้ยวเปรี้ยวให้ทาน ล้างหน้าด้วยน้ำทะเล ประมาณ 5 นาที อาการ เมาเรือก็ค่อยค่อยลดลงจริงจริงๆด้วย ทีนี้จึงได้มองธรรมชาติและความสวยงามรอบตัวจริงๆสักที


และ ผ่านเกาะแตนอก และก็ผ่าน หาดยาว หาดสน หาดสลัด และเกาะม้า

ระหว่างเรือวิ่งไปมีการตกปลาไปด้วยค่ะ

ถึงจุดดำน้ำที่เกาะม้า


ฉันกับลูกสาวคนเล็กเรากระโดดไปพร้อมพร้อมกันด้วยความสนุกสนาน



โลกนี้ยังมีเด็กที่อยากจะลงเล่นน้ำอีก ฉันพยายามหาโทรศัพท์เพื่อจะมาถ่ายภาพสามีและลูกอีก 2 คน หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ก็เลยเรียกสามีขึ้นจากน้ำมาช่วยหาหน่อย หากันสักพักใหญ่พอสมควร สามีถามฉันว่าครั้งสุดท้าย อ้อมถือโทรศัพท์ตรงไหน ภาพโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายวิ่งเข้ามาในหัว ฉัน เฉียบพลัน ฉันนึกขึ้นได้ทันทีทันใดนั้นเลยว่า ฉันจะใส่สน็อกเกิ้ล เพื่อจะไปดำน้ำ แต่มือถือโทรศัพท์อยู่ ก็เลยใส่สน็อกเกิ้ลไม่ได้ ก็เอาโทรศัพท์ใส่ไว้ในช่องออกของฉัน และพร้อมกับใส่ชุด เสื้อ ชูชีพ มันก็รักรักไปหมดเสียทั้งตัวก็ลืมไปเลยว่า เพราะโทรศัพท์ไว้ที่หน้าอกด้วย ก็เลยพาทั้งคนทั้งโทรศัพท์ กระโดด น้ำไปด้วยกัน555555😁😄 ไม่ต้องคิดต่อ วัดกันรูปที่ถ่าย ไว้ พอนึกขึ้นได้เอามือจับโทรศัพท์ขึ้นมาให้สามีดูว่าฉันเจอแล้วโทรศัพท์ เพื่อนๆนึกสภาพดูหัวเราะกันทั้งลำเรือ เป็นอะไรที่น่าจดจำและตื่นเต้นและขายหน้ามาก😁😄😅🤣😂



ได้เวลา กลับกันแล้วค่ะเพราะเย็นมากแล้ว ทิ้งท้ายด้วยภาพชมพระอาทิตย์ นะคะ ขอบคุณสำหรับการติดตามกันตลอดมาขอบคุณค่ะ